Porcupine Tree-Octane Twisted

Οι live δίσκοι ήταν και θα είναι πάντοτε μια ειδική κατηγορία στα μουσικά δρώμενα. Για πολλούς λόγους. Γιατί πάνω στη σκηνή φαίνεται τι πραγματικά αξίζει ένας καλλιτέχνης ή ένα συγκρότημα και πόσο καλά μπορεί να αποδώσει. Γιατί το αίσθημα της αλληλεπίδρασης κοινού και performer(s) δεν αντικαθίσταται από κανέναν ηχογραφημένο δίσκο, όσο καλός και να είναι. Και γιατί, εκτός όλων των άλλων που μπορεί να υποστηρίξει κάποιος, οι ζωντανές ηχογραφήσεις επιτρέπουν στον ακροατή να «ταξιδέψει» νοερά και να φανταστεί την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στη συναυλία. Και ειδικά σε αυτό το κομμάτι, το μουσικό ταξίδι, οι Porcupine Tree μπορούν να χαρακτηριστούν πρωτοπόροι.

Το “Octane Twisted” είναι διπλός δίσκος και είναι χωρισμένος σε δύο μέρη. Ο πρώτος δίσκος είναι η συναυλία που έδωσαν στο Riviera Theater του Σικάγο το 2010, στο πλαίσιο της περιοδείας για την προώθηση της τελευταίας μέχρι σήμερα στουντιακής δουλειάς τους, του εξαιρετικού concept δίσκου “The Incident”. Για τον λόγο αυτό επιλέγουν να παίξουν στο live ολόκληρο το δίσκο μονορούφι, με την ίδια σειρά μάλιστα στα τραγούδια. Ο δεύτερος περιλαμβάνει παλιότερες δουλειές τους και προέρχεται τόσο από την εμφάνισή τους στο Σικάγο, όσο και από την συναυλία που έδωσαν στο Royal Albert Hall του Λονδίνου την ίδια χρονιά, το 2010.

Το “Octane Twisted” είναι, για να πάμε και στο «ζουμί», ένας απολαυστικός δίσκος. Η απόδοση όλου του συγκροτήματος είναι εξαιρετική, τα κομμάτια ακούγονται καλύτερα από ότι στους studio δίσκους (η ιδιομορφία των live που λέγαμε στην αρχή), η ατμόσφαιρα που δημιουργείται αγγίζει τα όρια της μυσταγωγίας, η ικανοποίηση του κοινού είναι πασιφανέστατη και οι κραυγές στο τέλος κάθε τραγουδιού δίνουν και παίρνουν. Το αποτέλεσμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε ότι το υλικό του συγκροτήματος δεν είναι αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί «εύκολο άκουσμα» ή ακόμα περισσότερο «χαρούμενα τραγουδάκια που είναι φτιαγμένα για να παίζονται ζωντανά». Το αντίθετο μάλλον. Το μουσικό και στιχουργικό ύφος των Porcupine Tree είναι πολύπλοκο και απαιτητικό. Ταυτόχρονα όμως καταφέρνουν να μην γίνεται κουραστικό και αυτό είναι ένα στοίχημα που δύσκολα κερδίζεται. Δεν έχουν χαρακτηριστεί τυχαία οι σύγχρονοι Pink Floyd, παραλληλισμό που πάντως απεχθάνεται ο εγκέφαλος, που κινεί τα πάντα στο συγκρότημα, Steven Wilson. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον ήχο του “Octane Twisted” που είναι πεντακάθαρος και διαυγής, χωρίς να έχει υποστεί (τις πολύ συνηθισμένες σε περιπτώσεις live δίσκων) post-production παρεμβάσεις. Θεωρώ δεδομένο ότι οι, πολυπληθείς στην χώρα μας, οπαδοί τους θα αγαπήσουν το “Octane Twisted”. Πολύ περισσότερο καθώς είναι ο πρώτος live δίσκος των Porcupine Tree μετά από δέκα studio κυκλοφορίες. Όμως και για όσους έχουν μικρή ή και καμία επαφή με το συγκρότημα, αυτό το διπλό live μπορεί να γίνει ένα έξοχο μέσο μύησης στο μουσικό σύμπαν τους. Ελπίζω μόνο να μην είναι και η τελευταία τους δουλειά, αφού ο υπερδραστήριος και πολυτάλαντος Wilson (με εκτενείς συνεργασίες, μεταξύ άλλων, με τους Blackfield, No-Man και τον τραγουδιστή των Opeth, Mikael Akerfeldt) έχει δηλώσει ότι το 2013 θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τη solo δουλειά του. Το συγκρότημα δεν έχει διαλυθεί επισήμως, όμως όλα φαίνονται να είναι ρευστά σε ό,τι έχει να κάνει με το μέλλον τους. Υπόψη ότι ο δίσκος υπερβαίνει τις δύο ώρες σε διάρκεια, ενώ υπάρχει η δυνατότητα για αγορά ενός DVD που περιλαμβάνει την συναυλία του Σικάγο και ενδείκνυται ανεπιφύλακτα, από τη στιγμή που οι συναυλίες των Porcupine Tree περιλαμβάνουν πλούσιο οπτικό υλικό. Χορταστικό σε κάθε περίπτωση το μενού. Όσοι πιστοί σπεύσατε!