Μια ιδιαίτερη μουσικά βραδιά ήταν αυτή στο eightball, με τους ιδιόρρυθμους ήχους των Singapore Sling στην πρώτη τους επαφή με το κοινό της πόλης (είχαν προηγηθεί οι εμφανίσεις στους σε Λάρισα και Αθήνα). Fuzz κιθάρες, πολύ παραμόρφωση και ο αργός, σχεδόν υπνωτιστικός ρυθμός τους είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της μουσικής τους και αποτυπώθηκαν με έμφαση και πάνω στη σκηνή. Ιδιαίτερη έμφαση έχουν δώσει και στην σκηνική τους παρουσία: Με τα τρία μέλη, πλην του ντράμερ, να φορούν γυαλιά ηλίου και να είναι εντελώς ανέκφραστοι, και φορώντας τις χαρακτηριστικές καουμπόικες μπότες, που κάποτε έκαναν θραύση και στην Ελλάδα, έμοιαζαν βγαλμένοι από κάποια άλλη εποχή, φέρνοντας στο μυαλό τις εμφανίσεις των πρώιμων Sisters of Mercy (χωρίς τα δερμάτινα) αλλά και τον κινηματογραφικό ήρωα του Matrix πράκτορα Σμιθ (χωρίς τα κοστούμια).
Ταιριαστή η επιλογή και αντίστοιχη με το μουσικό τους ύφος. Δεμένοι πάνω στη σκηνή ακούγονταν όπως ακριβώς και στους δίσκους τους και έδειξαν ότι μπορούν να στηρίξουν τη δουλειά τους στις ζωντανές τους εμφανίσεις, στοιχείο που είναι εξαιρετικά σημαντικό για όποιο είδος ροκ και να μιλάμε. Ειδικά ο τραγουδιστής και βασικός συνθέτης των Singapore Sling, Henrik Bjornsson, ήταν πολύ άνετος στην ερμηνεία του και η χροιά της φωνής του “υπηρετεί” πιστά τον λεγόμενο post-punk ήχο τους, που είναι μπολιασμένος με μπόλικη ψυχεδέλεια.
Θετική έκπληξη το γεγονός ότι το eightball ήταν μισογεμάτο σε μια συναυλία ενός συγκροτήματος που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερα γνωστό και λαμβάνοντας υπόψιν ότι απέχουμε πολύ από το να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει η κρίσιμη μάζα που μπορεί να στηρίξει σχήματα αυτού του είδους. Αρκετοί ήταν αυτοί μάλιστα που τραγουδούσαν τους στίχους των τραγουδιών μαζί με τον Bjornsson ενώ εντονότερες αντιδράσεις προκλήθηκαν στα γρήγορα ξεσπάσματα των τραγουδιών τους, όπως αυτά των ‘Life Is Killing My Rock’N’Roll‘ και ‘Godman‘. Αρνητικό στοιχείο, η μικρή διάρκεια της εμφάνισής τους, μόλις μία ώρα και δέκα λεπτά, καθώς ήταν εμφανές ότι στον κόσμο άρεσε αυτό που έβλεπε και θα ήθελε να δει και να ακούσει περισσότερα.
Βέβαια δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι οι Singapore Sling δεν ήταν μόνοι τους σε αυτή την όμορφη μουσική βραδιά. Οι Electro Vampires και οι Psychedelic Trips to Death άνοιξαν με τον καλύτερο τρόπο τη συναυλία παίζοντας από 40 λεπτά περίπου. Πέρα από την εξαιρετική επιλογή τους ως support groups, αφού το μουσικό τους στυλ ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό με τα ηχοχρώματα των Singapore Sling, νομίζω ότι και οι δυο τους έχουν αρχίσει να ξεφεύγουν από αυτό που λέμε ελπιδοφόρο συγκρότημα και έχουν περάσει στο επίπεδο της σταθερής αξίας, με συχνές πολύ δυνατές συναυλίες, ξεχωριστό ήχο και έναν πυρήνα οπαδών που τους ακολουθεί και τους στηρίζει. Και τα δύο συγκροτήματα αποπνέουν μουσική υγεία, έχουν πολύ δυνατές δικές τους συνθέσεις, είναι δυναμίτες πάνω στη σκηνή και έχουν αναπτύξει τον δικό τους ξεχωριστό ήχο. Όλα αυτά τα έδειξαν για άλλη μια φορά σε ένα βράδυ που εξέπεμψε ισχυρά κύματα ψυχεδέλειας και ενναλακτικού σκοτεινού ροκ ικανοποιώντας, έχω την αίσθηση, όλη την ομήγυρη.